تئاتر گیلان/ نمایش کُلفَت‌ها، کاری از صفا صوفی سیاوش در املش به روی صحنه می‌رود.
در این نمایش نازنین رحمان نژاد، زهرا اسماعیل خواه و عاطفه خادم ایفای نقش خواهند کرد.
در خلاصه‌ی داستان نمایش چنین آمده است: «کِلر و سولانژ دو کلفت خانمی متمول هستند. آن دو طی نقشه‌ی قبلی باعث دستگیری معشوقه‌ی خانم می‌شوند. اما آقا ناگهان آزاد می‌شود و نزدیک است که خانم همه چیز را بفهمد. آن دو که همه چیز را از دست رفته می‌بینند بازی جدیدی را آغاز می کنند و این بار خود را می‌کُشند. گفته می‌شود که داستان جنایت این نمایشنامه بر اساس واقعیت شکل گرفته است! این اثر برای نخستین‌بار در سال ۱۹۴۷ با کارگردانی لویی ژووه به‌روی صحنه رفت.
دیگر عوامل این اثر عبارتند از: محمد قربانپور(دستیار کارگردان)، ریحانه بهاری(منشی صحنه)، صفا صوفی سیاوش(تهیه کننده و طراح دکور، برشور و پوستر و صدا و نور)، آزاده علیزاده(اجرا دکور)، عاطفه خادم(طراح لباس)، فاطمه نیک پی(طراح گریم)، صـدرالـدیـن مظـفری(روابط عمـومی)، سارا کاظم پور(امور فنی)، عادل قنبرپور دیلمی(فیلمبردار)، مهدیه عادلی فر(مسئول سالن)، زهرا محمدی(عکاس) و اسماعیل امیری امامی(اجرا بروشور و پوستر)
«کلفت‌ها» از یکم الی دهم اسفند 1400 ساعت 17:30 در سالن آمفی تئاتر ارشاد اسلامی املش اجرا خواهد شد.
نمایش خیابانی «آرزوی آرزو» به کارگردانی مشترک امیر امینی و آرزو علی‌پور، در قالب جشنواره تئاتر رضوی، در شهرهای فومن، صومعه سرا، رشت، لاهیجان، آستانه اشرفیه و لنگرود اجرا می‌شود.
نخستین جشنواره ملی تئاتر تک نفره و دو نفره با عنوان عشق ماندگار به پاس بیش از چهار دهه فعالیت تئاتری علیرضا پارسی، با حضور گروه‌های سراسر کشور در خرداد ۱۴۰۳ برگزار خواهد شد.
نمایش صحنه‌ای «در آغوشم آب خاک خون»، نمایش‌های خیابانی «مجسمه»، «یک آبادی عشق»، «سلام علیکم» و «سه دلقک و نصفی» و نمایش رادیویی «معبر کربلا»، کار هنرمندان گیلانی، در چهل‌ودومین دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، اجرا خواهند شد.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در گیلان، نمایش «تعبیر خواب‌های وارون» به نویسندگی و کارگردانی رضا جوشعار به صحنه رفت.
در خلاصه نمایش آمده است: آوازه منیژه و نظام ورد زبون همه بود، صد بار خانم بهش گفت یه نعل اسب ...
به گزارش ایران تئاتر در گیلان، «نسبیت خاص» به نویسندگی بهار کاتوزی و کارگردانی شیفته میرزاده به صحنه رفت.
در خلاصه این نمایش آمده است: انتظار یه کفی داره یه سقفی، کفِش بی‌ارزشی میاره، سقفش بی‌تفاوتی ...
